Հարգելի ընթերցող, շատ տեքստերում դու կգտնես «Պատմություն» գիտության բացատրությունն առ այն, որ այն գիտություն է, որն ուսումնասիրում է անցյալը: Սակայն թույլ տվեք չհամաձայնել այդ բացատրության հետ և Ձեզ ներկայացնել մի փոքր այլ մեկնաբանություն, որը վերաբերում է պատմությանն ընդհանրապես:
Պատմություն բառը (հունարեն-ἱστορία) առաջացել է Հին Հունաստանում: Բառը սկզբնապես ունեցել է հետևյալ նշանակությունները` հարցում, ճանաչում, վերականգնում: Հետագայում` ավելի ուշ, այն դարձել է առանձին գիտության անվանում: Պատմությունը գիտելիքների շրջանակ է հասարակագիտական գիտությունների շարքում: Այն զբաղվում է մարդու, ընդհանրապես նրա գործունեության ուսումնասիրությամբ (գործունեություն, կարգավիճակ, աշխարհայացք, սոցիալական կապեր, մարդկային կազմակերպման ձևեր և այլն):
Առավել նեղ առումով պատմությունը գիտություն է, որն ուսումնասիրում է բոլոր հնարավոր աղբյուրներն անցյալի մասին, որպեսզի վերականգնի դեպքերի հետևանքները, պատմական գործընթացները, անի հետևություններ պատճառների մասին և անհրաժեշտության դեպքում կանխարգելի դրանք ապագայում:
Պատմությունը գիտություն չէ մահացածների մասին: Պատմությունն անցյալական չէ: Ինչպես ասում է հայտնի մտածողը` լավագույն ուսուցիչը պատմությունն է, վատագույն աշակերտները` մենք, որ պատմությունից ոչինչ չենք սովորում:
Տարբեր ժամանակաշրջաններում պատմության վերաբերյալ ընկալումները եղել են տարբեր: Սակայն այն սկզբնական ձևի մեջ դիտարկվել է որպես ցանկացած տիպի հետազոտություն: Մեր խնդիրն է` ընթերցողին հասցնել այդ սկզբնական ձևը, երբ վերանալով անգիրի տիպաբանությունից` ընթերցողը կարող է ինքնուրույն հետազոտել, համադրել, վերլուծել, եզրակացնել:
Պատմությունն ունի մի շարք օժանդակ գիտություններ, որոնք են` ազգագրություն, հնագիտություն, մշակութաբանություն, սոցիալ-մշակութային մարդաբանություն, դրամագիտություն և այլն:
Մաղթում ենք բարի ընթերցանություն այս բլոգում:
Եվ հիշեք. անցյալը հիշեցնում է, ներկան փախչում է, իսկ ապագան` վախեցնում:
Այլընտրանքային Պատմություն 